Verbranding, recycling en de grondstoffenschaarste

Volgens de Nederlandse regering heeft de overcapaciteit op de Nederlandse verbrandingsmarkt weinig invloed op de recyclingmarkt. Dit blijkt uit één van de antwoorden van ministers Rosenthal en Verhagen en staatssecretaris Atsma, op recentelijke vragen over de grondstoffennotitie.

Het volledige artikel leest u op afvalonline.nl (inlogcodes vereist).

2good2burn.com constateert dat zulks haaks staat op eerdere geluiden van andere partijen en heeft ze voor u op een rijtje gezet:

  • In haar brief d.d. 30-11-2011 aan het Ministerie van Infrastructuur en Milieu stelt Stichting Kringloop Hout dat het subsidiëren van groene stroom afkomstig van bio-energiecentrales tot effect heeft gehad dat bio-energiecentrales hogere opbrengstprijzen voor afvalhout kunnen bieden. Dit heeft ertoe geleid dat het aandeel gebruikt hout (houten verpakkingen) in 2010 fors gedaald is ten opzichte van 2009.

  • De Nederlandse recyclingmarkt mag dan – gesteld dat dit zo is – geen hinder ondervinden van de overcapaciteit, de Vlaamse recyclingmarkt ondervindt die wel. In de woorden van Christof Delatter, coördinator van het Vlaamse InterAfval (gepubliceerd op Afvalgids.nl): ‘Door de forse overcapaciteit bij de Nederlandse verbrandingsinstallaties en de lage prijzen gaat veel herbruikbaar bedrijfsafval uit Vlaanderen nu richting Nederland. (…) Steeds meer Vlaamse bedrijven stoppen daardoor met selectief afvalbeheer.’

  •  In een interview met SC Online zegt Ernst Worrel (hoogleraar Energie, Grondstoffen en Technologie Verandering): ‘Recycling van afval is beter dan het te verbranden. (…)‘Er gaat te veel recyclebaar materiaal de oven in. (…) Wil je de CO2-uitstoot verder reduceren, moet je je meer richten op hogere kwaliteit recycling. (…) Recycling lijkt geen prioriteit van dit kabinet en dat vind ik kwalijk. (…) De bereidheid van de consument om in te zamelen verdwijnt, als hij erachter komt dat er nauwelijks iets goeds wordt gedaan met die inzameling.’

Dan is er nog het punt van de naderende grondstoffenschaarste. Volgens de regering is dit vooral een kwestie voor de overheid en het bedrijfsleven. Hier lijkt de regering zich in een spagaat te bevinden: enerzijds grijpt zij wel in in de markt door subsidies te verstrekken aan bio-energiecentrales (iets wat de grondstoffenschaarste nota bene mogelijk in de hand werkt), anderzijds laat zij het probleem van de grondstoffenschaarste volledig aan de markt over. Dit terwijl PricewaterhouseCoopers recentelijk heeft becijferd dat slechts één of de vijf bedrijven in Nederland rekening houdt met de naderende grondstoffenschaarste.

Tot slot twee vragen voor u:
Vindt u de overheid in deze een rechtvaardig beleid voeren?
En hoe gaat u om met deze informatie m.b.t. het gebruik van deze grondstoffen?

This entry was posted in hergebruik, overheid, Recycling, Verbranding. Bookmark the permalink.